Contos e historias de raposos (II)
Estes textos (fábulas, contos e sucedidos) son o resultado dun traballo escolar, complementario da lectura do libro “Memorias dun raposo”, realizado por alumnos e alumnas do IES San Rosendo de Mondoñedo.
Con agradecemento ao profesorado que o impulsou e ao alumnado que recompilou (citados en cada caso) e aos seus respectivos informantes. A ilustración é da autoría da alumna Adriana Morán Currás.
.jpg)
A miña avoa contoume que un día viu o raposo unha parra que estaba tan alta que non lle chegaba. Quedou parado, mirando para ela. E preguntoulle o gato:
—Que! Vas polas uvas?
E dixo o raposo:
–Non as quero, que están moi verdes!
[Recollido por: Adriana Morán Currás, 1º ESO. Informante: Remedios (avoa da recompiladora)].
Invitou un can a un raposo a unha voda no ceo. Andaron ben tempo e o raposo preguntou:
–Falta moito?
E respondeulle o can:
—Aínda falta un pouco.
E dixo o raposo:
—Se saio ben desta, non quero máis vodas no ceo!
[Recollido por: Adriana Morán Currás, 1º ESO. Informante: Remedios (avoa da recompiladora)].
Unha pega tiña cinco peguiños. Un día apareceu o raposo e mirou cara o niño, e dixo:
—Pega, peguiña, non me dás un pego?
—Non darei non, que fillos meus son.
E dixo o raposo:
—Enróscate aí meu rabo e tronza este carballo!
Ante tal ameaza, a pega deulle un dos seus filliños.
E así todos os días ata que só lle quedaban dous pegos. E díxolle un carrizo:
–Sen serras nin machados, non se cortan os carballos!
Outro día pasou o raposo e díxolle á pega:
—Pega, peguiña, non me dás un pego?
—Non darei non, que fillos meus son.
—Enróscate aí meu rabo e tronza este carballo!
E a pega contestoulle:
–Sen serras nin machados, non se cortan os carballos!
E o raposo tivo que ir coa barriga baleira; e a pega quedou contenta cos poucos fillos que lle quedaban.
[Recollido por: Adriana Morán Currás, 1º ESO. Informante: Remedios (avoa da recompiladora)].
Un corvo colleu un queixo. Foi comelo a unha árbore e díxolle o raposo:
—Que plumaxe máis bonita tes! Canta! A ver como cantas!
E o corvo púxose a cantar, e por ser tan orgulloso caeulle o queixo e o raposo marchou correndo con el.
[Recollido por: Adriana Morán Currás, 1º ESO. Informante: Remedios (avoa da recompiladora)].
Comparte en.
Imprimir.
