ÁREA RE-CREATIVA

O meu can tiña tres cabezas

O meu can tiña tres
cabezas
e chamábase Ortro.
Iso diríao se eu fose
Xerión.
Tamén tería coma sombreiro
unha torre,
porque eu sería Hércules.
Pero iso foi un soño.
O meu can chamábase
Lueiriño
porque era fillo do
Lueiro,
aquel can tan fero
de Pepa a Loba.
Eu seino porque
mo regalaron no
Carrizo,
preto de Vilalba.
Unha vez pasou por alí
Pepa a Loba
cos seus doce homes
e mentres se enfrontaban
á banda de Xan Quinto,
o seu can
deixou preñada
unha cadeliña
peregrina
que pasaba por alí.
Se vedes o meu can
non lle miredes
aos ollos
ás veces bota lume
por eles
e
pola boca.
Non mires!
Non mires!
-din que dicía
Risco
que
dicían
en
Viveiro-

Texto: Vicente Piñeiro González
Lugar da lenda: O Carrizo

---

---