Coscobellos
Os coscobellos cóllense nos ríos da seguinte maneira. Hai que levar unha albarda de burro, unha cabezada, unha pa das de botar o pan no forno e un cesto de dúas tapas. O cazador métese descalzo no río e dando golpes coa pa na auga di:
Coscobello, vente ó cesto,
e bizbardo, vente ó fardo,
Xan da albarda por ti agarda,
i aquí coa cabezada.
A referencia é do concello do Corgo (Lugo), concretamente de Queizán, e dise que os mozos do lugar aínda lle tiran pedras ao incauto que vai na procura dos coscobellos, e dinlle "ei van os coscobellos", e chámanlle "Coscobellán".
Os coscobellos, como os biobasdos, cocerellos e outros moitos inexistentes son necesarios para enredar a cándidos e inxénuos.
BIBLIOGRAFÍA