Santa Eufemia de Lobios
Na parroquia de Manín, concello de Lobios (Ourense) hai unha Serra chamada de Santa Eufemia porque alí apareceu segundo algúns cronistas o corpo desta santa arredor do ano 1090.
A lenda conta que unha pastora que andaba coas ovellas por aquela serra viu saír de entre as penas unha man cun anel de ouro pero cando a pastora colleu o anel quedou muda. Con acenos fíxolle saber a seu pai o que pasara e, por consello deste, volveron ó monte, ó mesmo lugar onde o atopara, e devolveron o anel, poñéndoo na man que viron saír de entre os penedos.
Naquel mesmo intre unha voz díxolles que alí estaba enterrado o corpo de Santa Eufemia así que deron coñecemento do asunto e o corpo da santa foi desenterrado e trasladado á ermida de Santa Mariña, nos lindeiros entre a diocese de Braga e a de Ourense.
Sendo bispo de Ourense Pedro Seguín, ano 1159, e coa axuda dunha veciña de Manín de nome Estefanía, dispúxose o traslado dos restos da santa á catedral de Ourense. O bispo de Braga e os fregueses daquela diocese enfadáronse moito e intentaron evitar o traslado ata que se tomou en consideración a intervención da providencia. Entón decidiuse que os restos da santa irían parar a onde o azar quixese.
Puxeron a furna nun carro tirado por dous touros selvaxes e agardaron. Os touros tomaron o camiño de Ourense e non pararon ata pasar a Cruz do Cumial, preto da cidade. Desde alí as reliquias foron conducidas ata a catedral de Ourense onde descansan desde entón. Parece que no lugar onde se detiveron os touros houbo unha capela dedicada á santa ata non hai moitos anos.
BIBLIOGRAFÍA
Comparte en.
Imprimir.
