Alén, Máis Alá
CATEGORÍAS RELACIONADAS
A caveira da corredoira do Forniño
Na corredoira do Forniño, en Somede-Oleiros, Vilalba (Lugo) foi onde colleu tanto medo Perucha de Vilanune. Era polo mes do rosario (outubro?), cando tiñan o costume de ir rezalo á igrexa ao amencer. Viu luz polo fachinelo do seu cuarto, pensou que xa alborexaba así que se ergueu e botouse pola corredoira camiño da igrexa. Pero aínda era de noite, xeara e a escasa luz que había era a da lúa.
Foi entón cando viu no camiño unha figura vestida de negro e pareceulle que lle brillaba unha cadea de ouro colgando dun peto do chaleco.
Pensou que podía ser un indiano e que a cadea sería á do reloxo que levaría no peto. E preguntoulle:
—Que hora é?
E aquela figura, mentres descubría a cabeza e deixaba a vista unha caveira cuns dentes enormes, respondeulle:
—As doce!
A pobre Perucha, facendo espaventos, correu ata o adro da igrexa e alí deu cunha persoa que se aconchegaba contra unha esquina. E, pensando que sería unha veciña, comezou a contarlle o que lle pasara, e como era aquela figura, coma unha caveira cos dentes tan enormes...
E quen escoitaba, mirando para ela cos dentes regañados, díxolle:
—E serán estes?
Perucha correu canto puido ata chegar á súa casa pero xa non se recuperou do susto e morreu pouco despois.
BIBLIOGRAFÍA
Comparte en.
Imprimir.
