A Cruz do Curro
No lugar do Curro, en
O dono actual do cruceiro,
En tempos dun seu avó, os enterros que pasaban polo lugar adoitaban, como acontece na meirande parte dos casos, der a marcha á altura do cruceiro para rezar unha oración pola alma do defunto. Un bo día, o daquela cura párroco pediulle ao propietario que donara o cruceiro á igrexa, solicitude que caeu en saco roto. O párroco, afeito a que ninguén ousara levarlle a contra, non recibiu ben a negativa.
Como vingarse? A igrexa non podía permitir semellante aldraxe.
A resposta veu no seguinte enterro. O cura, como represalia, ordeou que os enterros non volveran a parar xunto a Cruz do Curro.
[Texto remitido por