Literatura oral
[Conto tipo 1854*]O xastre de Fumaior e a silva
Un xastre de Fumaior que indo para a casa, nunha corredoira moi estreita, agarrárono forte e non o soltaron. Pensou que era a Santa Compaña, suplicou, chorou… pero non houbo forma de soltarse.
Agardando un final tráxico quedou esgotado e durmido, mais ao saír o sol espertou e viu que quedara preso nunha gran silva.
Nota: Este home morreu hai 5 ou 6 anos, tiña máis de 90 e coñecíamolo todos como Manolo, o sastre.
[Conto remitido por Esperanza Abelairas, A Fonsagrada (Lugo). Outubro de 2011]
Comparte en.
Imprimir.
COMENTARIOS ENVIADOS
Meu avo en Cedeira contaba este conto hai moitos anos, asi que imaxino que será unha historia popular.
Enviado por Gemma o 22/05/2019 ás 16:07:01
Ese conto formaba parte das ”historietas” de medo tipicas de tempos pasados: de mortos que non descansaban ata que se lles ofrecia unha misa, de fantasmas, de animas do purgatorio, etc. Incluso o gran Castelao escribiu un conto maravilloso sobre un afortunado cadaver que conservaba a vista con un ollo de cristal.
Enviado por Pepe Buron o 10/11/2023 ás 19:48:30
Ese conto está incompleto. De feito, falta a parte máis interesante:
O xastre, pasou a noite dicindo "sólteme, señor, ou que lle fixen?". Ao chegar o día e ver que era unha silva quen o tiña preso, sacou as tesoiras e cortouna, furioso, ao tempo que dicía: e se fose un home, o mesmo lle faría.
O xastre, pasou a noite dicindo "sólteme, señor, ou que lle fixen?". Ao chegar o día e ver que era unha silva quen o tiña preso, sacou as tesoiras e cortouna, furioso, ao tempo que dicía: e se fose un home, o mesmo lle faría.
Enviado por Manuel o 25/08/2024 ás 11:25:20